تعریف و پیچیدگی گرایش جنسی، کار تست همجنس گرا؟

جهت گیری جنسی به الگوی پایدار یک فرد از جاذبه های عاطفی، عاشقانه و جنسی برای افراد دارای جنسیت یا هویت جنسی خاص اشاره دارد. با توجه به انجمن روانشناسی آمریکا (APA)، گرایش جنسی یک مفهوم چند بعدی است که شامل جاذبه فیزیولوژیکی، دلبستگی عاطفی، تمرین رفتاری و شناسایی خود است.

طبقه بندی های سنتی شامل دگرجنس گرایان، همجنس گرایان و دوجنس گرایان است، اما از آنجایی که جامعه عمیق تر به مطالعه جنسیت و گرایش جنسی می پردازد، هویت های ظریف تری مانند پانجنس گرا، غیرجنس گرا و دگرباش نیز وارد بحث شده اند.

پیچیدگی گرایش جنسی در این واقعیت نهفته است که اساساً یک طیف پویا و پیوسته است که تحت تأثیر عوامل متعدد است، نه یک تقسیم دوتایی سیاه و سفید.

به عنوان مثال، مقیاس کینزی پیشنهاد می کند یک طبقه بندی هفت سطحی جهت گیری جنسی از 0 (کاملاً دگرجنس گرا) تا 6 (کاملاً همجنس گرا) و وجود حالت های میانی را تصدیق می کند. تحقیقات بعدی همچنین مفهوم «سیالیت جنسی» (Sexual Fluidity) را پیشنهاد کرده است، به این معنی که گرایش جنسی فرد ممکن است در طول زمان، در موقعیت‌های مختلف یا در روابط مختلف تغییر کند.

این پیچیدگی، خودآگاهی از گرایش جنسی را به فرآیندی تبدیل می‌کند که نیازمند کاوش طولانی مدت است.

چالش در تعیین گرایش جنسی

1. سرکوب اجتماعی-فرهنگی و هنجاری

در بیشتر جوامع، دگرجنس گرایی به عنوان مدل پیش فرض و تنها "عادی" جهت گیری جنسی در نظر گرفته می شود. این "هترونرماتیویتی" دائماً از طریق آموزش خانواده، تبلیغات رسانه ای و حتی سیستم حقوقی تقویت می شود. به عنوان مثال، هنگامی که بسیاری از نوجوانان برای اولین بار از احساسات خود نسبت به همان جنس آگاه می شوند، به دلیل ترس از طرد شدن، این احساسات را سرکوب می کنند، که منجر به سردرگمی در مورد درک خود از خود می شود.

2. تعصب درونی و خود نفی

حتی اگر فردی از جهت گیری غیر دگرجنس گرا خود آگاه باشد، ممکن است به دلیل همجنس گرا هراسی درونی شده، خود نفی را تجربه کند. مطالعات نشان داده اند که بروز افسردگی و اضطراب در جامعه LGBTQ+ به طور قابل توجهی بیشتر از جامعه دگرجنس گرا است که ارتباط نزدیکی با درگیری های روانی طولانی مدت دارد.

3. سردرگمی بین گرایش جنسی و هویت جنسی

گرایش جنسی اغلب با هویت جنسی اشتباه گرفته می شود. برای مثال، اگر یک مرد ترنس جذب زنان شود، گرایش جنسی او ممکن است توسط افراد خارجی به اشتباه به عنوان "لزبین" طبقه بندی شود، و هویت مرد خود را نادیده بگیرد. این سردرگمی مشکلات شناختی را تشدید می کند.

4. عدم آموزش علمی جنسی

در سطح جهانی، فقدان آموزش جامع جنسی باعث شده است که بسیاری از مردم ابزارهای اساسی برای درک گرایش جنسی را نداشته باشند. درک نادرست خواسته‌ها، احساسات و پاسخ‌های فیزیکی می‌تواند افراد را به این اضطراب سوق دهد که «آیا من عادی هستم؟»

تست های همجنس گرا: ابزارها، محدودیت ها و بحث و جدل

الف چیست همجنس گرا تست کنید?

اصطلاح «آزمون همجنس‌بازی» عموماً به مجموعه‌ای از ابزارها اشاره دارد که از پرسشنامه‌ها، انتخاب‌های موقعیتی یا مقیاس‌های روان‌شناختی برای تعیین گرایش جنسی افراد استفاده می‌کنند. این آزمون‌ها ممکن است بر اساس مدل‌های نظری مانند مقیاس کینزی یا شبکه جهت‌گیری جنسی کلاین باشند، یا ممکن است تست‌های تفریحی موجود در اینترنت باشند.

علم و محدودیت های آزمون ها

1. ابزارهای علمی کاربرد محدودی دارند. ابزارهای ارزیابی جهت گیری جنسی در روانشناسی حرفه ای (مانند مقیاس جهت گیری جنسی چند بعدی) معمولاً برای تحقیقات آکادمیک استفاده می شود و نیاز به راهنمایی حرفه ای دارد. با این حال، اکثر «تست‌های همجنس‌بازی» در اینترنت فاقد دقت علمی هستند و طرح سؤال آن‌ها ممکن است پیچیدگی را ساده‌تر کند (مثلاً قضاوت در مورد جهت‌گیری فقط با فراوانی فانتزی‌های جنسی).
2. قادر به پوشش هویت های مختلف نیست اکثر آزمون‌ها همچنان از چارچوب جنسیت باینری (مرد/مونث) استفاده می‌کنند و تجربیات افراد غیر باینری یا ترنسجندر را نادیده می‌گیرند. به عنوان مثال، ممکن است یک فرد پانجنسی به اشتباه در آزمون به عنوان دوجنس گرا طبقه بندی شود.
3. زمینه و فرهنگ نادیده گرفته می شود بیان گرایش جنسی تحت تأثیر محیط فرهنگی است. به عنوان مثال، در فرهنگ هایی که بر صمیمیت دوستی مردان تأکید دارند (مانند اروپای جنوبی)، تماس فیزیکی همجنس ممکن است به عنوان نشانه ای از گرایش جنسی به اشتباه تعبیر شود.
4. ریسک نتیجه گرا آزمایش‌ها اغلب نتایجی را به شکل «شما X% همجنس‌گرا هستید» ارائه می‌دهند، که ممکن است دیدگاه‌های ذات‌گرایانه گرایش جنسی را تقویت کند و ماهیت سیال آن را نادیده بگیرد. اگر نوجوانان بیش از حد به نتایج تکیه کنند، ممکن است زودتر به خود برچسب بزنند و خودکاوی را محدود کنند.

اهمیت و ارزش آزمون های همجنس گرایان

علیرغم محدودیت‌هایشان، این آزمون‌ها هنوز در زمینه‌های خاص دارای ارزش هستند:

• نقطه شروعی برای خوداندیشی: سؤالات در آزمون ممکن است به افراد کمک کند تا از الگوهای احساسی که قبلاً نادیده گرفته بودند آگاه شوند (مثلاً "آیا من افراد مشهور همجنس را بیشتر از یک طرفدار معمولی تحسین می کنم؟").
• کاهش احساس تنهایی: برای افرادی که به جهت گیری خود شک دارند، این آزمون ممکن است همدلی را به شکل «بنابراین معلوم می شود که افراد دیگر تجربیات مشابهی دارند» ارائه دهد.
• ترویج گفتگو: اگر یک شریک یا یکی از اعضای خانواده با هم تست را انجام دهند، ممکن است فرصتی برای شروع بحث در مورد گرایش جنسی باشد.

با این حال، باید تاکید کرد که نتایج آزمون همجنس گرایان را نمی توان به عنوان نتیجه گیری نهایی در مورد گرایش جنسی استفاده کرد. اهمیت آن بیشتر در الهام بخشیدن به فکر است تا ارائه پاسخ.

مسیرهای جایگزین برای کشف گرایش جنسی

به جای تکیه بر آزمون، روش های زیر ممکن است برای یک خودآگاهی سالم مفیدتر باشند:

1. خودآگاهی عاطفی و فیزیکی

واکنش‌های احساسی خود را به افراد با جنسیت‌های مختلف (مثلاً له کردن، حسادت)، موضوعات فانتزی‌های جنسی و سطح راحتی خود در روابط صمیمی ثبت کنید. توجه داشته باشید که جذابیت عاطفی و کشش جنسی ممکن است یکسان نباشند (مثلاً افراد غیرجنسی عاشقانه).

2. قرار گرفتن در معرض روایات متنوع

زندگی نامه افراد LGBTQ+ را بخوانید، در بحث های اجتماعی شرکت کنید (مثلاً انجمن های آنلاین یا گروه های پشتیبانی آفلاین)، و تجربیات خود را با داستان زندگی دیگران مقایسه کنید.

3. مشاوره روانشناسی حرفه ای

با یک مشاور متخصص در مسائل جنسیتی کار کنید تا تجربیات شخصی را با استفاده از تکنیک هایی مانند روایت درمانی مرتب کنید. تحقیقات نشان می دهد که درمان مثبت می تواند به طور قابل توجهی سلامت روان اقلیت های جنسی را بهبود بخشد.

4. اجازه دهید عدم اطمینان وجود داشته باشد

این احتمال را بپذیرید که "در این مرحله نمی توان آن را تعریف کرد." لیزا دایموند، محقق مردم‌شناسی، اشاره می‌کند که ممکن است 10 تا 15 سال طول بکشد تا جوانان هویت گرایش جنسی خود را تقویت کنند.

نتیجه گیری: پذیرش خود فراتر از برچسب ها

بررسی گرایش جنسی اساساً یک پیگیری فلسفی برای این سؤال است که "من کیستم؟" در این فرآیند، «آزمون همجنس‌بازی» می‌تواند به عنوان یک ابزار تکمیلی استفاده شود، اما ارزش آن کاملاً به نحوه تفسیر کاربر باز بودن نتایج بستگی دارد. در نهایت، اهمیت گرایش جنسی در انطباق با یک استاندارد طبقه‌بندی نهفته است، بلکه در این است که آیا یک فرد می‌تواند راهی برای وجود خودسازگار در خودآگاهی و تعاملات اجتماعی خود بیابد.

همانطور که جودیت باتلر نظریه‌پرداز عجیب و غریب می‌گوید: «هویت یک هدف نیست، یک عمل است». شاید پذیرفتن سیالیت گرایش جنسی عمیق ترین راه برای پذیرش خود باشد.