Ο φυσιολογικός μηχανισμός της γενιάς των ομοφυλόφιλων

Όλοι έχουν το δικαίωμα να αγαπούν και να αγαπιούνται. Η αγάπη δεν μπορεί να οριστεί. Η αγάπη της ομοφυλοφιλικής κοινότητας μπορεί να μην είναι σύμφωνη με τη λεγόμενη «παράδοση», αλλά είναι μόνο ένας τύπος ερωτικής διαφορετικότητας και δεν πρέπει ποτέ να συμπεραίνεται βιαστικά ως ψυχική ασθένεια.

Στην πραγματικότητα, η γενιά των γκέι δεν είναι απλή. Πολλές μελέτες έχουν διερευνήσει τις «διαφορές» στα γκέι σώματα. Σήμερα, ας εξερευνήσουμε μαζί το μυστήριο της εμφάνισής του.

Τι είναι γκέι;

Ορισμός του γκέι

Ως σεξουαλικός προσανατολισμός, ο γκέι αναφέρεται στη συναισθηματική, σεξουαλική έλξη και σεξουαλική συμπεριφορά ενός ατόμου προς μέλη του ίδιου φύλου. Αυτή η προτίμηση είναι μέρος της ταυτότητας ενός ατόμου και είναι μια από τη φυσική και φυσιολογική ποικιλομορφία της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Εκδηλώσεις ομοφυλόφιλων

Υπάρχουν ποικίλες εκδηλώσεις ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά, της συναισθηματικής προσκόλλησης, της σεξουαλικής έλξης και της σεξουαλικής συμπεριφοράς.

Ωστόσο, δεν σημαίνει όλες οι σεξουαλικές συμπεριφορές του ίδιου φύλου ότι ένα άτομο είναι ομοφυλόφιλο. Μερικοί μη γκέι μπορεί επίσης να έχουν σεξουαλική συμπεριφορά ομοφυλόφιλων σε συγκεκριμένες καταστάσεις, ένα φαινόμενο γνωστό ως «Ομοφυλόφιλος σε καταστάσεις». Η ταυτότητα των ομοφυλόφιλων βασίζεται συνήθως στον ψυχοσεξουαλικό προσανατολισμό προς το ίδιο φύλο, όχι μόνο στη σεξουαλική συμπεριφορά.

Σεξουαλικός προσανατολισμός είναι ένα σύνθετο ανθρώπινο χαρακτηριστικό που περιλαμβάνει πολλαπλές διαστάσεις συναισθήματος, συμπεριφοράς και κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Η ποικιλομορφία στον σεξουαλικό προσανατολισμό υπήρχε σε όλη τη μακρά ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας, αλλά η επιστημονική κατανόησή της ήρθε σχετικά αργά. Με την πρόοδο της επιστήμης, οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να εξερευνούν τη βιολογική βάση πίσω από τον σεξουαλικό προσανατολισμό, ειδικά τους φυσιολογικούς μηχανισμούς των ομοφυλόφιλων.

Αν και το γκέι έχει διαφορετική ιστορία και εκδήλωση σε διαφορετικούς πολιτισμούς και κοινωνίες, η επικράτηση του μεταξύ διαφορετικών φυλών και πολιτισμών σε όλο τον κόσμο υποδηλώνει ότι μπορεί να είναι φυσική παραλλαγή με ρίζες στην ανθρώπινη βιολογία. Στη συνέχεια, ας εξερευνήσουμε τους γενετικούς και φυσιολογικούς μηχανισμούς του.

Γενετικοί παράγοντες του γκέι

Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι η εμφάνιση ομοφυλοφίλων καθορίζεται από γενετικούς παράγοντες και η συχνότητα είναι υψηλότερη μεταξύ ατόμων με στενότερες οικογενειακές σχέσεις. Υπάρχουν δύο κλασικά στοιχεία για αυτό το συμπέρασμα:

① Πείραμα Bailey και Pilleast:

Γνωστό: τα πανομοιότυπα δίδυμα έχουν τα ίδια γονίδια, ενώ τα αδελφικά δίδυμα έχουν 50% των ίδιων γονιδίων.

Υπόθεση: και τα δύο δίδυμα είναι γκέι → συνεπείς. μόνο ένας είναι ομοφυλόφιλος → ασυνεπής.

Αποτελέσματα: ποσοστό συμφωνίας πανομοιότυπων διδύμων: 52%; ποσοστό συμφωνίας αδελφικών διδύμων: 22%.

② Μια έρευνα σε συγκεκριμένες οικογένειες διαπίστωσε ότι οι απόγονοι με οικογενειακό ιστορικό γκέι έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι ομοφυλόφιλοι.

Φαίνεται ότι ο γκέι είναι κληρονομικός!

Ωστόσο, οι γενετικοί παράγοντες των ομοφυλόφιλων είναι πολύ περίπλοκοι, και περιλαμβάνουν πολλούς γενετικοί τόποι, και κάθε τόπος έχει σχετικά μικρό αποτέλεσμα.

Η σχέση μεταξύ γκέι και γονιδίων

Πρόσφατες μελέτες συσχέτισης σε όλο το γονιδίωμα (GWAS) έδειξαν ότι το gay δεν καθορίζεται από ένα μόνο γονίδιο, αλλά από τη συνδυασμένη επίδραση πολλαπλών γονιδίων. Αυτά τα γονίδια βρίσκονται σε όλο το γονιδίωμα και η επιρροή ενός μόνο γονιδίου είναι ελάχιστη, αλλά μαζί μπορούν να εξηγήσουν 8-25% σεξουαλικής συμπεριφοράς του ίδιου φύλου.

Αυτή η πολυπλοκότητα σημαίνει ότι είναι αδύνατο να προβλεφθεί ο σεξουαλικός προσανατολισμός ενός ατόμου μέσω της γενετικής, και δείχνει επίσης ότι η γενετική βάση του σεξουαλικού προσανατολισμού δεν είναι μια απλή διχοτόμηση.

Γκέι και επιγενετική

Εκτός από τα γονίδια, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει τον πιθανό ρόλο του επιγενετική στη διαμόρφωση του σεξουαλικού προσανατολισμού. Η επιγενετική αναφέρεται στις χημικές τροποποιήσεις του ανθρώπινου γονιδιώματος που αλλάζουν τη γονιδιακή δραστηριότητα χωρίς να αλλάζουν την αλληλουχία του DNA και μπορούν να επηρεαστούν από περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Οι επιστήμονες έχουν προτείνει ένα νέο μοντέλο, υποδηλώνοντας ότι ο ομοφυλόφιλος μπορεί να οφείλεται στην αποτυχία να διαγραφούν τα επιγενετικά σημάδια που σχετίζονται με το μητρικό φύλο («επισημάδια») που παράγονται κατά την εμβρυϊκή ανάπτυξη, επηρεάζοντας έτσι την κατεύθυνση ανάπτυξης των φυλετικών χαρακτηριστικών των απογόνων. Αυτά τα επιγενετικά σημάδια παράγονται στους γονείς, αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε ασυνέπειες στα χαρακτηριστικά του φύλου των απογόνων, επηρεάζοντας έτσι τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Γκέι και μητρική ανοσολογική υπόθεση

Μελέτες έχουν δείξει ότι για κάθε μεγαλύτερο αδερφό που έχει μια μητέρα, η πιθανότητα ο μικρότερος αδελφός της να είναι ομοφυλόφιλος αυξάνεται κατά περίπου 33%. Αυτό το φαινόμενο είναι επίσης γνωστό ως το φαινόμενο του μεγαλύτερου αδελφού.

Σύμφωνα με την υπόθεση του μητρικού ανοσοποιητικού, κάθε φορά που γεννιέται ένα αρσενικό έμβρυο, το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας παράγει σταδιακά αρσενικά ειδικά αντιγόνα που σχετίζονται με το χρωμόσωμα Υ. Αυτή η ανοσολογική απόκριση γίνεται ολοένα και πιο ισχυρή, επηρεάζοντας τη διαφοροποίηση του φύλου του εγκεφάλου και συνεπώς τον σεξουαλικό προσανατολισμό του γιου. Μεταγενέστερες μελέτες διαπίστωσαν επίσης ότι οι μητέρες ομοφυλόφιλων γιων, ειδικά εκείνες με μεγαλύτερα αδέρφια, έχουν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα συνδεδεμένης με νευρολιγίνη 4 Υ (NLGN4Y) από τις μητέρες ετεροφυλόφιλων γιων.

Ορμόνες του φύλου

Η κλασική άποψη είναι ότι κατά την εμβρυϊκή ανάπτυξη, η έκθεση σε υψηλές συγκεντρώσεις ανδρογόνων προάγει την ανδρική συμπεριφορά και την προτίμηση για τις γυναίκες, ενώ η έκθεση σε χαμηλά επίπεδα ανδρογόνων προάγει τη γυναικεία συμπεριφορά και την προτίμηση για τους άνδρες.

Τα οιστρογόνα έχουν παρόμοια επίδραση από ορισμένες απόψεις, και η έρευνα σχετικά με αυτό έχει δείξει επίσης ότι οι επιδράσεις των ορμονών του φύλου κατά την εμβρυϊκή ανάπτυξη έχουν σημαντικό μη αναστρέψιμο αντίκτυπο στον σεξουαλικό προσανατολισμό των ενηλίκων, ο οποίος δεν μπορεί να αντισταθμιστεί με επακόλουθες διορθωτικές ενέργειες.

Μπορεί να φανεί ότι Η πρώιμη έκθεση σε ορμόνες του φύλου παίζει βασικό ρόλο στη διαμόρφωση του σεξουαλικού προσανατολισμού ανδρών και γυναικών. Μελέτες σε ζώα και σε ανθρώπους έχουν δείξει ότι οι ορμόνες του φύλου έχουν σημαντική επίδραση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και στη σεξουαλική διαφοροποίηση της σεξουαλικής συμπεριφοράς.

Πώς λοιπόν συμβαίνει αυτή η επιρροή;

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι πιθανοί μηχανισμοί με τους οποίους οι ορμόνες του φύλου επηρεάζουν τη διαφοροποίηση του εγκεφάλου και τον ατομικό σεξουαλικό προσανατολισμό σχετίζονται με τις επιδράσεις των ορμονών του φύλου στους εγκεφαλικούς νευρώνες και υπάρχουν δύο κύριοι τύποι.

Έμμεσες επιδράσεις των ορμονών του φύλου στους νευρώνες του εγκεφάλου: Σχηματίζουν σύμπλοκα δεσμεύοντας σε ενδοκυτταρικούς υποδοχείς σε συγκεκριμένα μέρη του εγκεφάλου και στη συνέχεια υφίστανται πυρηνική μετατόπιση για να συνδεθούν με συγκεκριμένα στοιχεία ορμονικής απόκρισης στα γονίδια, επηρεάζοντας την έκφραση συγκεκριμένων γονιδίων και την πρωτεϊνική σύνθεση.

Η άμεση επίδραση των ορμονών του φύλου: Αλλάζοντας τη διαπερατότητα της μεμβράνης των νευρώνων σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, μπορεί να επηρεάσει την απελευθέρωση, την πρόσληψη, την αδρανοποίηση και τη σύνθεση των νευροδιαβιβαστών, καθώς και την ευαισθησία των υποδοχέων της μετασυναπτικής μεμβράνης. Αυτό μπορεί να επηρεάσει τη σεξουαλική διαφοροποίηση του εγκεφάλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ατόμου, προκαλώντας έτσι συγκεκριμένες νευροενδοκρινικές επιδράσεις.

Οι ορμόνες του φύλου έχουν σημαντική επίδραση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και στη διαφοροποίηση της σεξουαλικής συμπεριφοράς λόγω φύλου. Οι αλλαγές στα επίπεδα ορμονών κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής περιόδου μπορεί να οδηγήσουν σε μη φυσιολογική διαφοροποίηση του φύλου του εγκεφάλου, η οποία μπορεί να επηρεάσει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ενός ατόμου. Υπάρχουν διαφορές στον εγκέφαλο μεταξύ ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων;

Διαφορές εγκεφάλου

Η σχέση μεταξύ γκέι και νευροβιολογίας είναι ένα σύνθετο και πολύπλευρο πεδίο έρευνας. Τα τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες έχουν εξερευνήσει αυτό το θέμα χρησιμοποιώντας μια ποικιλία νευροαπεικόνισης και ανατομικών μεθόδων. Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ του εγκεφάλου των ομοφυλόφιλων και των μη γκέι ατόμων. Μεταξύ των ομοφυλόφιλων, η διάκριση μεταξύ του εγκεφάλου των ομοφυλόφιλων ανδρών και των ομοφυλόφιλων γυναικών γίνεται θολή, και και οι δύο μεταβαίνουν στο αντίθετο φύλο.

Υποθαλαμική δομή

Μελέτες έχουν δείξει ότι ο όγκος του INAH 3 (ένας από τους τέσσερις πρόσθιους πυρήνες του υποθαλάμου) είναι πολύ μεγαλύτερος στους ετεροφυλόφιλους άνδρες από ότι στους ομοφυλόφιλους. Επιπλέον, μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχουν περισσότερα κύτταρα στον πρόσθιο υποθάλαμο των ομοφυλόφιλων ανδρών.

Μέγεθος της πρόσθιας κοίλης

Μελέτες έχουν δείξει ότι η πρόσθια κοιλότητα (δέσμη ινών στον πρόσθιο εγκέφαλο) είναι μεγαλύτερη στους ομοφυλόφιλους από ότι στους ετεροφυλόφιλους άνδρες και γυναίκες. Αυτή η δομική διαφορά μπορεί να σχετίζεται με τις γνωστικές λειτουργίες και τον εγκεφαλικό ημισφαιρισμό.

Απόκριση του εγκεφάλου και μυρωδιά

Όσον αφορά τα οσφρητικά ερεθίσματα, οι ομοφυλόφιλοι άνδρες ανταποκρίνονται στα παράγωγα ανδρογόνων (όπως το AND) με παρόμοιο τρόπο με τις ετεροφυλόφιλες γυναίκες, αλλά όχι στους ετεροφυλόφιλους άνδρες. Αυτό υποδηλώνει ότι η επεξεργασία της όσφρησης μπορεί να σχετίζεται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Διαφορές στον όγκο της φαιάς ουσίας

Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι ο όγκος της φαιάς ουσίας ορισμένων περιοχών του εγκεφάλου σε ομοφυλόφιλους άνδρες διαφέρει από αυτόν των ετεροφυλόφιλων ανδρών. Για παράδειγμα, ο όγκος της φαιάς ουσίας της δεξιάς οπίσθιας κεντρικής έλικας συσχετίζεται αρνητικά με τον βαθμό του γκέι σεξουαλικού προσανατολισμού, ενώ ο όγκος της φαιάς ουσίας της αριστερής αμυγδαλής συσχετίζεται θετικά με τον βαθμό του ομοφυλοφιλικού σεξουαλικού προσανατολισμού.

Λειτουργική συνδεσιμότητα σε κατάσταση ηρεμίας

Σε κατάσταση ηρεμίας, η τοπική συνοχή και η λειτουργική συνδεσιμότητα των ομοφυλόφιλων ανδρών εμφανίζουν επίσης διαφορετικά χαρακτηριστικά από εκείνα των ετεροφυλόφιλων ανδρών.

Έχουν χαμηλότερη τοπική συνοχή σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου και ασθενέστερη λειτουργική συνδεσιμότητα με άλλες περιοχές του εγκεφάλου (το reHo αντικατοπτρίζει τον συγχρονισμό ή τη συνοχή της νευρικής δραστηριότητας σε γειτονικές περιοχές του εγκεφάλου).

Ο φυσιολογικός μηχανισμός του γκέι δεν είναι ακόμη πολύ σαφής και οι επιστήμονες εξακολουθούν να τον αποκρυπτογραφούν. Αυτή η εξερεύνηση δεν είναι μόνο ένας σεβασμός στην ανθρώπινη ποικιλομορφία, αλλά και μια εις βάθος κατανόηση της βιολογικής πολυπλοκότητας.

Εκτός από τον φυσιολογικό μηχανισμό, μπορεί να είμαστε περισσότερο εξοικειωμένοι με τα ψυχοκοινωνικά αίτια που οδηγούν σε αυτόν.

Ψυχοκοινωνικά αίτια

επισκόπηση

Παράγοντες οικογενειακού περιβάλλοντος

①Οι γονείς των ομοφυλόφιλων μπορεί να μην είναι σε θέση να παράσχουν κατάλληλα πρότυπα για τους ρόλους των φύλων των παιδιών τους, με αποτέλεσμα έναν ατελή αυτοπροσδιορισμό φύλου στα παιδιά τους.

②Η ατυχία του γάμου των γονιών, όπως οι συνεχείς οικογενειακοί καυγάδες ή το διαζύγιο των γονιών, μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του σεξουαλικού προσανατολισμού του παιδιού.

③Η έλλειψη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στην ανάπτυξη του σεξουαλικού προσανατολισμού ενός ατόμου.

Προσωπική εμπειρία

① Η σημασία της πρώτης σεξουαλικής εμπειρίας υπογραμμίζεται από τη θεωρία της «πλήρωσης κενού», η οποία υποστηρίζει ότι μόλις μια συγκεκριμένη σεξουαλική συμπεριφορά γεμίσει για πρώτη φορά το κενό στη σεξουαλική συμπεριφορά ενός ατόμου, μπορεί να διορθωθεί και να σχηματίσει έναν δια βίου σεξουαλικό προσανατολισμό.

②Σοβαρές αναποδιές στην ετεροφυλοφιλία: Εάν ένα άτομο είναι απογοητευμένο στις αλληλεπιδράσεις του με το αντίθετο φύλο, είχε δυσάρεστες εμπειρίες και τα ετεροφυλοφιλικά συναισθήματα δεν μπορούν να αναπτυχθούν φυσιολογικά και ταυτόχρονα δελεάζεται από το ίδιο φύλο, μπορεί να αναπτύξει ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό.

Κοινωνικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες

①Ένα συγκεκριμένο περιβάλλον για ένα μόνο φύλο, όπως ο στρατός ή η φυλακή, μπορεί να επηρεάσει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ενός ατόμου και η ετεροφυλοφιλία μπορεί να γίνει γκέι.

②Εάν ένα άτομο ζει σε ένα περιβάλλον με ομοφυλόφιλους, μπορεί να γίνει ομοφυλόφιλος μέσω της μάθησης και της μίμησης.

Γενικά, η εμφάνιση των ομοφυλόφιλων είναι ένα πολυπαραγοντικό, πολυεπίπεδο φαινόμενο που περιλαμβάνει πολλούς τομείς όπως η βιολογία, η ψυχολογία και η κοινωνιολογία. Αυτή τη στιγμή είναι αδύνατο να δοθεί μια αποφασιστική αιτία.

Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έρευνα για τα αίτια του γκέι μπορεί να μας βοηθήσει να βελτιώσουμε την επιστημονική κατανόηση, να εξαλείψουμε τις προκαταλήψεις και τις διακρίσεις. προάγουν την υγεία και την ευημερία, ενισχύουν την ταυτότητα και την κοινωνική υποστήριξη· και να προωθήσουν τη διαμόρφωση κοινωνικών πολιτικών και νόμων.

Ας έχουμε περισσότερη κατανόηση και λιγότερες παρεξηγήσεις!

Αναφορά

B. Jordan. «[Τέλος του δρόμου για το «γονίδιο της ομοφυλοφιλίας»].» Ιατρικές επιστήμες : M/S (2020).

G. Rice, C. Anderson et al. «Ανδρική ομοφυλοφιλία: απουσία σύνδεσης με μικροδορυφορικούς δείκτες στο Xq28.» Science (1999).

D. Hamer, Stella Hu et al. «Μια σύνδεση μεταξύ δεικτών DNA στο χρωμόσωμα Χ και ανδρικού σεξουαλικού προσανατολισμού.» Science (1993).

Μ. Μπάλτερ. «ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΗ ΓΕΝΕΤΙΚΗ. Μπορεί η επιγενετική να εξηγήσει το παζλ της ομοφυλοφιλίας;». Science (2015).

Α. Swift-Gallant, Τ. Shirazi et al. «Στοιχεία για την περιγεννητική επιρροή στεροειδών στον ανθρώπινο σεξουαλικό προσανατολισμό και τη έμφυλη συμπεριφορά.» Προοπτικές του Cold Spring Harbor στη βιολογία (2021).

Gladue BA, Green R, Hellman RE, Νευροενδοκρινική απόκριση στα οιστρογόνα και τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Επιστήμη 1984; 225: 1496．9.

Liu Y, Jiang Y, Si Y, Kim JY, Chen ZF, Rao Y. Μοριακή ρύθμιση της σεξουαλικής προτίμησης που αποκαλύφθηκε από γενετικές μελέτες του 5 一HT στους εγκεφάλους αρσενικών ποντικών. Φύση 2011；472:95-9.

LeVay S. Μια διαφορά στην υποθαλαμική δομή μεταξύ ετεροφυλόφιλων και ομοφυλόφιλων ανδρών. Επιστήμη 1991; 253: 1034-7.

Allen LS, Gorski RA. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός και το μέγεθος της πρόσθιας κοιλότητας στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Proc Natl Acad Sci USA 1992; 89: 7199, 202.